Nie ma wątpliwości, że identyfikacja za pomocą fal radiowych (radio frequency identification – RFID) szybko trafia do nurtu powszechnie stosowanych technologii. Venture Development Corp. (VDC), firma zajmująca się badaniami technicznymi oraz usługami konsultingowymi, której siedziba mieści się w Natick, Massachusetts, szacuje, że w roku bieżącym firmy wydadzą na systemy RFID 1,5 miliarda USD. Wygląda również na to, że sektor ten będzie się rozwijał o 45% w skali roku, osiągając w roku 2007 4,7 miliarda USD. David Krebs, dyrektor VDC do spraw technologii bezprzewodowych i przenośnych mówi, że w tym przedziale czasowym producenci przeznaczają od 60–70% pieniędzy na inwestycje w technologie RFID. Czego więc mogą się spodziewać za takie pieniądze?
W skali krótkoterminowej większość producentów stosujących RFID może się spodziewać niewiele ponad to, że będą mogli utrzymać współpracę ze swoimi największymi klientami – wielkimi sieciami detalicznymi, takimi jak Wal-Mart, Target i Home Depot, które już ustanowiły terminy wyposażenia w etykiety RFID partii towarów przychodzących na ich magazyny. Przepuszczanie towarów opatrzonych etykietami przez elektroniczne czytniki, które automatycznie transmitują dane dotyczące każdego opakowania wchodzącego do systemu magazynowego, wygeneruje znaczne oszczędności czasu i pracy dla wielkich sieci handlu detalicznego.
|
„Nie należy wdrażać technologii RFID tylko dlatego, że jest modna” David Kerbs, dyrektor Venture Development Corp. |
Dla producentów, którzy będą musieli kupić etykiety, łącznie z oprogramowaniem niezbędnym do zarządzania danymi zamieszczanymi na etykietach, te nakazy wdrażania technologii RFID będą oznaczać dodatkowe koszty. Jednak Krebs oraz inni eksperci twierdzą, że również producenci mogą odnieść znaczące korzyści z inwestowania w technologię RFID, pod warunkiem że zainwestują pieniądze bardzo ostrożnie.
– Nie należy wdrażać technologii RFID tylko dlatego, że jest modna – ostrzega Krebs. – Najpierw trzeba rozpoznać procesy wewnętrzne i zdecydować, które z nich można by udoskonalić poprzez zastosowanie technologii automatycznej identyfikacji. Następnie należy zbadać środowiska, w których odbywają się procesy, w celu ustalenia, które nadają się do zastosowania RFID.
Czynniki środowiskowe, jakie należy rozważyć, obejmują rodzaj materiału, na którym będą umieszczane etykiety – drewno, papier czy metal – oraz odległość, w jakiej będą się znajdować czytniki od etykiet w momencie transmitowania danych. Należy również rozważyć inne czynniki, np. w jaki sposób będą używane dane pobierane z etykiet? Czy dane te będą trafiać do pracowników firmy, czy też będą udostępniane ludziom spoza organizacji, partnerom zewnętrznym?
– Jeśli dane pozostaną w firmie – mówi Krebs. – producenci będą mieli większą swobodę wyboru rodzajów komponentów sprzętowo–programowych, na których ma zostać zbudowana infrastruktura RFID. Jeśli dane mają być udostępniane partnerom zewnętrznym, najprawdopodobniej lepiej będzie wybrać infrastrukturę opartą na standardach przemysłowych.
Jeśli producenci skorzystają z powyższych wskazówek, mogą stosować technologię RFID. Na przykład osobiście miałem do czynienia z firmami, które już posługują się technologią RFID do monitorowania przepływu towarów przez magazyny, podczas gdy inni stosują etykiety RFID jako środek do sprawdzania statusu poszczególnych produktów przechodzących przez kolejne etapy procesu produkcyjnego. Większość projektów ma niewielkie rozmiary, a całkiem sporo jest jeszcze na etapie pilotażowym, ale wszystkie stanowią dobre przykłady zastosowania technologii RFID.
Według Krebsa kluczem do uzyskania korzyści z RFID jest spojrzenie na zagadnienie pod szerokim kątem, zamiast skupiania się na szczegółach takich jak koszt jednej etykiety. – Mnóstwo ludzi zwleka z podejmowaniem inicjatyw RFID, ponieważ czekają, aż ceny etykiet spadną do pięciu centów lub poniżej – mówi Krebs. – Ale trzeba brać pod uwagę wszystkie korzyści, jakie mogą wynikać z każdego projektu.
